تصمیم به استفاده از سنگ برای نمای ساختمان، تصمیمی مهم با ابعاد فنی، زیبایی‌شناختی و قانونی است. وب‌سایت روناک سنگ در این بررسی، به جنبه قانونی ماجرا، یعنی قوانین و مقررات شهرداری‌ها در ایران در خصوص درصد مجاز استفاده از سنگ در نما، می‌پردازد.

اصول حاکم بر ضوابط نما: شهرداری‌ها به عنوان متولیان مدیریت شهری، ضوابطی را برای نماها تدوین می‌کنند که معمولاً بر اصولی چون موارد زیر استوار است:

  • حفظ هویت و خوانایی شهر: به‌ویژه در مناطق تاریخی و فرهنگی.
  • ایجاد هماهنگی و نظم بصری: جلوگیری از اغتشاش در سیمای شهری.
  • ارتقای کیفیت محیطی: توجه به بازتاب نور، رنگ و بافت مصالح.
  • تأمین ایمنی و مسائل فنی: کنترل وزن نما، نحوه اتصال مصالح و...

تفاوت قوانین بین شهرها و مناطق: یکی از نکات کلیدی، عدم وجود یک قانون واحد و سراسری برای درصد استفاده از سنگ است. این میزان به شدت تحت تأثیر عوامل محلی است:

  • سیاست‌های کلان شهر: برخی شهرها ممکن است سیاست‌های تشویقی یا محدودکننده خاصی برای مصالح مشخص داشته باشند.
  • طرح تفصیلی منطقه: هر منطقه از شهر ممکن است ضوابط خاص خود را در طرح تفصیلی داشته باشد.
  • بافت منطقه: قوانین در بافت تاریخی، بافت فرسوده، یا مناطق نوساز می‌تواند کاملاً متفاوت باشد. در شهرهای تاریخی مثل یزد و اصفهان، محدودیت‌ها معمولاً بیشتر است. حتی در صورت نبود محدودیت شدید، انتخاب بهترین سنگ ساختمانی نما با توجه به دوام و زیبایی، تصمیمی هوشمندانه است.

نقش کمیته نما: این کمیته‌ها بازوی اجرایی شهرداری در کنترل کیفی نماها هستند. آن‌ها طرح‌ها را با ضوابط تطبیق داده و ممکن است اصلاحاتی را درخواست کنند یا درصدهای مشخصی را برای هر مصالح تعیین نمایند. نظر این کمیته فصل‌الخطاب است.

اهمیت استعلام و مشاوره: برای جلوگیری از هرگونه مشکل در فرآیند ساخت و اخذ پایان‌کار، ضروری است که سازندگان و مالکان قبل از نهایی کردن طرح و خرید مصالح، از طریق شهرداری منطقه یا دفاتر خدمات الکترونیک، از آخرین ضوابط و مقررات مربوط به نمای ساختمان و درصد مجاز استفاده از سنگ مطلع شوند و مشاوره لازم را دریافت کنند.

جمع‌بندی: قوانین استفاده از سنگ در نما بخشی از تلاش برای ایجاد شهرهایی زیباتر، ایمن‌تر و با هویت‌تر است. آگاهی و پایبندی به این قوانین، وظیفه‌ای همگانی برای سازندگان و شهروندان است.